Объект: Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum? Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Prioris generis est docilitas, memoria; Memini vero, inquam; Simus igitur contenti his. Nihilo magis.

Работы: Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Dat enim intervalla et relaxat. In schola desinis. Sedulo, inquam, faciam. Sed ad bona praeterita redeamus. Duo Reges: constructio interrete. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret. Duo Reges: constructio interrete. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Illo enim addito iuste fit recte factum, per se autem hoc ipsum reddere in officio ponitur. Atque ut a corpore ordiar, videsne ut, si quae in membris prava aut debilitata aut inminuta sint, occultent homines? Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit, ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt; Quod certe universum sua sponte ipsum expeti et propter se necesse est, quoniam ante demonstratum est etiam singulas eius partes esse per se expetendas. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Magno hic ingenio, sed res se tamen sic habet, ut nimis imperiosi philosophi sit vetare meminisse. Alia quaedam dicent, credo, magna antiquorum esse peccata, quae ille veri investigandi cupidus nullo modo ferre potuerit. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Ergo in utroque exercebantur, eaque disciplina effecit tantam illorum utroque in genere dicendi copiam. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Eamne rationem igitur sequere, qua tecum ipse et cum tuis utare, profiteri et in medium proferre non audeas? Iam doloris medicamenta illa Epicurea tamquam de narthecio proment: Si gravis, brevis; Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris? Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Nec enim ille respirat, ante quam emersit, et catuli aeque caeci, prius quam dispexerunt, ac si ita futuri semper essent. An tu me de L. Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur. Hic ego: Etsi facit hic quidem, inquam, Piso, ut vides, ea, quae praecipis, tamen mihi grata hortatio tua est. Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. An est aliquid, quod te sua sponte delectet? Hi autem ponunt illi quidem prima naturae, sed ea seiungunt a finibus et a summa bonorum; Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur? Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Oculorum, inquit Plato, est in nobis sensus acerrimus, quibus sapientiam non cernimus. Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri oportere. Praeterea sublata cognitione et scientia tollitur omnis ratio et vitae degendae et rerum gerendarum. Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum. Ita finis bonorum existit secundum naturam vivere sic affectum, ut optime is affici possit ad naturamque accommodatissime. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt. Facile pateremur, qui etiam nunc agendi aliquid discendique causa prope contra naturam vígillas suscipere soleamus. Quae est quaerendi ac disserendi, quae logikh dicitur, iste vester plane, ut mihi quidem videtur, inermis ac nudus est. Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam. Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re; Somnum denique nobis, nisi requietem corporibus et is medicinam quandam laboris afferret, contra naturam putaremus datum; Sed plane dicit quod intellegit. Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit. Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio. Nullum inveniri verbum potest quod magis idem declaret Latine, quod Graece, quam declarat voluptas. Temporibus autem quibusdam et aut officiis debitis aut rerum necessitatibus saepe eveniet, ut et voluptates repudiandae sint et molestiae non recusandae. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Qui haec didicerunt, quae ille contemnit, sic solent: Duo genera cupiditatum, naturales et inanes, naturalium duo, necessariae et non necessariae. Positum est a nostris in iis esse rebus, quae secundum naturam essent, non dolere; At enim iam dicitis virtutem non posse constitui, si ea, quae extra virtutem sint, ad beate vivendum pertineant. Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit.