Объект: Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Minime vero, inquit ille, consentit. Quis enim redargueret? Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Duo Reges: constructio interrete. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixe

Работы: Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tu quidem reddes; Eam stabilem appellas. Duo Reges: constructio interrete. Quid est enim aliud esse versutum? Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Cur post Tarentum ad Archytam?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Si enim sapiens aliquis miser esse possit, ne ego istam gloriosam memorabilemque virtutem non magno aestimandam putem. Utrum igitur tibi non placet, inquit, virtutisne tantam esse vim, ut ad beate vivendum se ipsa contenta sit? Prioris generis est docilitas, memoria; Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Satisne igitur videor vim verborum tenere, an sum etiam nunc vel Graece loqui vel Latine docendus? Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse. Duo Reges: constructio interrete. Quid enim tanto opus est instrumento in optimis artibus comparandis? Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Quae sunt igitur communia vobis cum antiquis, iis sic utamur quasi concessis; Quid est igitur, inquit, quod requiras? Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri oportere. Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; Atque omnia quidem scire, cuiuscumque modi sint, cupere curiosorum, duci vero maiorum rerum contemplatione ad cupiditatem scientiae summorum virorum est putandum. Quid, si non modo utilitatem tibi nullam afferet, sed iacturae rei familiaris erunt faciendae, labores suscipiendi, adeundum vitae periculum? An eum locum libenter invisit, ubi Demosthenes et Aeschines inter se decertare soliti sunt? Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis. Hic Speusippus, hic Xenocrates, hic eius auditor Polemo, cuius illa ipsa sessio fuit, quam videmus. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Ita est quoddam commune officium sapientis et insipientis, ex quo efficitur versari in iis, quae media dicamus. Bonum integritas corporis: misera debilitas. Homines optimi non intellegunt totam rationem everti, si ita res se habeat. Me igitur ipsum ames oportet, non mea, si veri amici futuri sumus. Nam si dicent ab illis has res esse tractatas, ne ipsos quidem Graecos est cur tam multos legant, quam legendi sunt. Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Quodsi Graeci leguntur a Graecis isdem de rebus alia ratione compositis, quid est, cur nostri a nostris non legantur? Quod est, ut dixi, habere ea, quae secundum naturam sint, vel omnia vel plurima et maxima. Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat. Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit. Illorum vero ista ipsa quam exilia de virtutis vi! Quam tantam volunt esse, ut beatum per se efficere possit. Quod autem magnum dolorem brevem, longinquum levem esse dicitis, id non intellego quale sit. Res tota, Torquate, non doctorum hominum, velle post mortem epulis celebrari memoriam sui nominis. Age, inquies, ista parva sunt. Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus quid ea postulet pervidendum; At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Vadem te ad mortem tyranno dabis pro amico, ut Pythagoreus ille Siculo fecit tyranno? Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Ergo in gubernando nihil, in officio plurimum interest, quo in genere peccetur. An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat? Quasi vero aut concedatur in omnibus stultis aeque magna esse vitia, et eadem inbecillitate et inconstantia L. Effluit igitur voluptas corporis et prima quaeque avolat saepiusque relinquit causam paenitendi quam recordandi. Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse. Si enim, ut mihi quidem videtur, non explet bona naturae voluptas, iure praetermissa est; Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est. Dicam, inquam, et quidem discendi causa magis, quam quo te aut Epicurum reprehensum velim. Quem quidem vos, cum improbis poenam proponitis, inpetibilem facitis, cum sapientem semper boni plus habere vultis, tolerabilem. Cognitis autem rerum finibus, cum intellegitur, quid sit et bonorum extremum et malorum, inventa vitae via est conformatioque omnium officiorum, cum quaeritur, quo quodque referatur; Stoici restant, ei quidem non unam aliquam aut alteram rem a nobis, sed totam ad se nostram philosophiam transtulerunt; Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit. De maximma autem re eodem modo, divina mente atque natura mundum universum et eius maxima partis administrari. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Atqui, inquit, si Stoicis concedis ut virtus sola, si adsit vitam efficiat beatam, concedis etiam Peripateticis. Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid est cur pulchritudinem non sequamur? Quid tanto concursu honestissimorum studiorum, tanto virtutum comitatu, si ea nullam ad aliam rem nisi ad voluptatem conquiruntur? Quibus rebus vita consentiens virtutibusque respondens recta et honesta et constans et naturae congruens existimari potest. Suo genere perveniant ad extremum;